शेगडीमुळे जणु क्रांतीच झाली.मी आणि माझी मैत्रीण चहाच्या शौकीन असल्याने दुसऱ्या दिवशी चहा करायचा असे ठरवले.जे. जे.मध्ये प्रत्येकीला सेपरेट रुम असल्याने रुपा नावाचा प्रकार नव्हता.पण स‌शे(सख्खी शेजारीण असायची). तशी माझी धनु.धनुला जरा स्वैपाकाचे ज्ञान होते.त्यामुळे चहापुड, साखर,दुध आम्ही कॉलेजमधुन येताना घेउन आलो.एक पातेली आणि दोन कप सुद्धा आणले. पहिलाच प्रयत्न असल्याने दार घट्ट बन्द करुन आणि दारावर 'डोंट डिस्टर्ब 'अशी साईन करुन (ही आमच्य कॉलेजातील कोड साईन होती.दाराची कडी वर म्हणजे 'स्लीपिंग,डोंट डिस्टर्ब !') आम्हाला कुणाला सल्ला विचारायचा म्हणजे खुप कमीपणा वाटे.त्यामुळे आमचा आम्ही चहा करु लागलो.
सगळ्या अर्धा लिटर दुधाचा चहा कसा पिणार म्हणुन अर्ध दुध एका पेल्यात काढलं.उरलेल दुध शेगडीवर ठेवल.
"दुध गरम झालं की साखर घालायचि आणि थोडिशी उकळी आली की चहापत्ति ." धनुने उपयुक्त माहिती पुरवली.
आम्ही मग दुध गरम व्हायची वाट बघत रहिलो. पाच मिनिटे झाली,दहा मिनिटे झाली दुध काही गरम होइना. थोड्या थोड्या वेळाने चमचा घालुन धनु दुध हातावर घेउन बघत होती. मी मग म्हटलं , नशिब त्या घिश्यापिट्या जोकसारखं आपण शेगडी ऑन करायला विसरलो नाही. कारण अगदी आठवणीने शेगडी ऑन करुन कॉइल गरम झाल्यावरच आम्हि भान्डे ठेवलं होते.
'अग, आज प्रॅक्टिकलच्यावेळी काय झालं महित्येय ' असे म्हणून मी काहितरी गंमत सांगायला सुरुवात केली आणि चहा- बिहा विसरुन आम्ही मस्त गप्पा मारु लागलो.थोड्यावेळाने कसला तरी वास येऊ लागला बघतो तर काय, सगळं दुध भावनेच्या भरात भान्ड्याबाहेर उड्या टाकुन कॉइलकडे चाललेलं. "अगं भान्डं उतर लवकर,"
" कसे उतरु. "
आम्ही पक्कड किंवा धनुच्या भाषेत गावी आणलीच नव्हती. "रुमालाने पकड आणि उतर."
रुमाल शोधेपर्यंत दारावर जोराने धडधड होऊ लागली. दार उघडताच पाहतो तर काय समोर मैत्रिणींचा हा घोळका उभा होता. सगळ्या पळतपळत आत आल्या.
"अय्या शेगडी,ती पण चक्क तुझ्याकडे!" एक किंचाळली. 'स्वयंपाक वैगेरे बायकी (ही , ही ) कामे मी कधीच करणार नाही ' हा माझा बाणा सगळ्यांना ठाउक होता.
" बापरे, आम्हाला वाटलं काय जळतय?"
"हो ना.एक तर रुमची कडी वर होती आणि परवापासुन तू सारखी घरची आठवण काढुन रडतेयस ना !" दुष्ट निशा म्हणाली. 'वा,म्हणजे ह्या बयाला काय वाटलं मी सुसाईड करतेय?'
जेव्हा खरा प्रकार सगळ्याना कळला तेव्हा सगळ्या हसु लागल्या. मग मझ्या सिनीयर्सनी शेगडीविषयी खूप सल्ले दिले. आज चहा करणे शक्यच नव्हते कारण सगळं दुध जळुन कॉइलच्या रोमारोमात जाऊन बसलं होतं.ते कसबस काढुन कच्चं दुध पिऊन आमचा 'ओळख हॉट्प्लेटची' हा हॉटप्लेट रेसिपीजचा पहिला धडा सम्पला.
अथ प्रथमोध्यायः!
कोई टिप्पणी नहीं:
एक टिप्पणी भेजें